Evo do kakvih smo nalaza došli:
Većina muškarca uglavnom ne žive sami ali veoma često osećaju usamljenost. Oni koji žive sami, čak 83% njih, često se osećaju usamljenima.
Čak 95% ispitanika okružena je društvom, što na poslu, što kod kuće. Polovina njih redovno odlazi na neka društvene aktivnosti (druženje sa prijateljima, sport, izleti) a druga polovina samo povremeno.
Razlozi sa usaljenost su sledeći:
- Traženje srodne duše ne polazi mi za rukom
- Žene u meni vide samo seksualni objekat
- Nemam novca da se osamostalim (živim sa roditeljima)
- Izdržavam roditelje pa nisam mogao da odem od njih
Ova tema nije zanimala samo nas nego i istraživače britanske Fondacije za mentalno zdravlje koji su sproveli svoje istraživanje. Oni su ustanovili da je osećaj usamljenosti među mlađom populacijom posedica krupnih promena u savremenom načinu života i ophođenja, piše na sajtu BBC-ja.
Svaki deseti Britanac se oseća usamljenim, a generalno pokazuju tendenciju sve manjeg druženja i sve veće posvećenosti poslu, pokazalo je istraživanje.
Gotovo 60 odsto ispitanika starih između 18 i 34 godine rekli su da se povremeno osećaju usamljenim, dok kod starijih od 55 godina taj procenat iznosi 35 odsto.
Mladi ljudi priznaju da razgovor sa ljudima na sajtovima za društveno umrežavanje nije isto što i “pravo” druženje i da te sajtove najviše koriste kada su sami u svojoj sobi.
Gotovo jedna trećina mladih Britanaca izjavila je da provodi previše vremena u komunikaciji sa prijateljima i rođacima putem Interneta.
Zasad je nejasno da li ovo ponašanje može da uzrokuje biološke posledice, navode istraživači, podsećajući da je fizička prisutnost neophodna za lučenje hormona koji se zove oksitocin, poznatog i kao “hormon nežnosti” koji podstiče društvene kontakte i održava srce zdravi.
izvor
